Uit het leven van een Krok(ed)je: Even bijpraten

Mijn post van vorige week heeft toch wel wat reacties opgewekt. Logisch eigenlijk. Julia heeft inmiddels een week in het ziekenhuis achter de rug. Ze heeft (maar dat weet bijna iedereen inmiddels) Leukemie, en dat is geen kattendrek. Dit verklaart wel in een woord waarom we ons zo kut voelden en waarom nu alle aandacht naar die kleine wurm uit moet gaan.
Inmiddels zijn de doktoren begonnen met de behandeling en ze knapt wel op van deze eerste behandeling. Het is en zal nog steeds geen pretje worden zo'n chemokuur, maar het gaat om het doel zal ik maar zeggen. Ik weet ook even niet hoe ik het beter kan uitdrukken.
Op het praktische vlak proberen we Wilco en Diana zo veel mogelijk te ondersteunen met praktische dingen. Zo is Kyra inmiddels onze vaste logeerhond geworden. Meestal is er rond etenstijd niemand thuis en kunnen wij de middagwandeling en de avondopvang doen. Vanuit Amsterdam neem ik dus een klein omweggetje en laad een passagier in de bak. Cassie vind het wle gezellig met z'n tweetjes, dus het is niet echt een opgave. Verder hebben we vrijdag het digitale fotolijstje gevuld met allemaal foto's van mensen en dieren om het kamertje een beetje op te fleuren. Dit idee van Astrid is een voltreffer gebleken! Nu nog een paar goede foto's van Banjer, Saar en "Mauw" (zoals onze kat Winnie inmiddels is gedoopt) en het wordt nog heel wat.
Verder kunnen we niet zo heel veel betekenen. Hopelijk is het genoeg om ze er doorheen te slepen.

Door dit alles is het animo voor ons geplande feest voor ons twaalf en een half jaar trouwen op 6 december een behoorlijk stuk minder geworden. Eigenlijk kun je wel zeggen dat helemaal weg is.
Hoe en of we in een andere vorm iets gaan vieren weet ik nog niet.

Van een heel andere orde: ik ben bezig aan mijn laatste dagen bij Ajax. Aanstaande donderdag is mijn laatste dag. Hopelijk zijn er nog genoeg collega's die me komen uitzwaaien. In ieder geval is het nog even aangekondigd vandaag:

Het is wel raar om weg te gaan, iedereen die ik spreek vind het jammer dat ik weg ga. Aan de andere kant zijn er bij Sis ook mensen die blij zijn dat ik kom. En al met al is dit voor mij ook een goede keuze. En ook al werk ik er dan niet meer, ik blijf toch wel Ajacied!

Meer recent ben ik eergisteren en gisteren bezig geweest met de auto. Ik heb alvast het ruitenwissermechaniek schoongemaakt en ingevet. Echt zo'n klusje dat je best zelf kunt doen met geduld en wat tijd. Daar had ik dus de zaterdag voor uitgetrokken en de camera meegenomen om dit alles eens fijn te "documenteren". Om met Youp te spreken "even lekker niets aan je hoofd, lekker met de handjes". Van het documenteren komt niets want de accu's van de camera waren leeg. Ook het setje reserve dat ik had meegenomen... Nou ja, de klus is wel geslaagd, alles loopt weer soepel en in het dashboardkastje hangt nu een Blaupunkt Compact Drive MP3. In combinatie met een Miami CD72 werkt dat uitermate prettig...