(Hej hej is het "Hallo" van Zweden. Dat zeg ik toch goed hè Diana?)
Bijwerken eerstHet heeft al weer te lang geduurd voordat ik een blogje deed, dus vanuit ZWeden eerst maar eens bijwerken:
De TTEen traditie is in ere hersteld, de
TT hebben we weer bezocht. Vorig jaar waren we ten tijde van de TT natuurlijk hier in Zweden voor de trouwerij van Wilco en Diana. Dit jaar zijn Wilco en ik samen geweest. Natuurlijk waren Hans en El er ook, maar die gaan altijd al een dagje eerder, dus hebben we de reis dit jaar samen ondernomen. Op de motor wel te verstaan. Ondanks alarmerende berichten met de strekking: stramme ledematen, en algeheel gevoelloos achterwerk, viel het in de praktijk allemaal reuze mee.
Het moet ook gezegd worden; de vergelijking auto/motor valt écht in het voordeel van de motor uit! We waren met 20 minuten binnen (voor m'n gevoel). Bovendien was Wilco sluw genoeg om de motor op een plek te zetten bij de uitgang van het parkeerterrein, dus we waren ook weer snel op weg. Het algehele verlaten van het terrein ging ook snel dankzij de rijstrookafzettingen die en op de A28 gezet had. Hulde dus voor de TT organisatie die dat écht goed heeft gedaan dit jaar. Hopelijk leest iemand daar deze log en komt de pluim over.
De races zelf hebben ons ook prima vermaakt. De strijd, met name in de 125cc en MotoGP klasse bezorgden ons op de World tribune veel plezier.Jammer dat er in de 250cc minder strijd was maar dat kwam natuurlijk door de spectaculaire valpartij aan het eind van het rechte eind in ronde 2.
Op de terugweg zijn we bij Marinus en Carola aan geweest, hebben in de tuin wat gedronken en van de gelegenheid gebruik gemaakt om bij te praten. Tegen etenstijd zijn we naar de Griek te Meppel vertrokken en hebben daar lekker gegeten. Omdat we respectievelijk moesten rijden en achterop zitten, hebben we maar geen gebruik gemaakt van het aangeboden afscheidsdrankje.
We waren op tijd thuis en hebben heerlijk geslapen.
De volgende dag was...
vertrekdagHet wakker worden ging goed, alleen het inpakken van de auto een onmogelijke opgave. Voor de twee weken stonden iets teveel spullen klaar, dus moest er iets afvallen. Dat werd de megakoelbox van Wilco waar ik helemaal speciaal een verlengkabeltje voor heb gemaakt! Het ding is gewoon te groot. Toen die was afgevallen en de beelden van
Henny keurig ingepakt in een flightcase zaten paste alles onder het afdekzeiltje van de auto. De rit naar Kiel kende afgezien van het missen van één luizige afslag verder geen problemen. Het geheel ging zelfs zó soepel dat we eenmaal op de kade aangekomen meteen de auto aan boord konden zetten. Daarna zijn we maar naar het zonnedek gegaan (hoewel het niet echt zonnig was). Gelukkig was daar de bar al open dus hebben we de overtocht maar ingewijd.
We zijn nog voor de afvaart aan tafel gegaan en waren ruim voor de wedstrijd klaar Over die pot wil ik het verder maar niet meer hebben... "We" zijn weer thuis zal ik maar zeggen...
De volgende dag uitgescheept in Göteborg en probleemloos en redelijk caravanvrij (gelukkig!) naar Uddeholm gereden. Uiteraard zijn we door Jacob-Jan en Henny allerhartelijkst ontvangen. We hebben onze spullen in het vakantiehuisje gezet, zijn gaan eten en slapen.
Dag 1dag 1 was niet echt om over naar huis te schrijven qua weer. Ik heb maar van de regen gebruik gemaakt om bij Jacob-jan en Henny het internet draadloos te maken zoals afgesproken. dat kostte meer moeite dan verwacht en na een paar koppen koffie had ik het dan eindelijk voor elkaar. Maar werkelijk bij elk stukje dat ik opbouwde zat wel iets tegen. Om gek van te worden! Gelukkig werkt alles nog steeds en kan ik met m'n laptop ook van dezelfde verbinding dankbaar gebruik maken om deze log te updaten en af en toe in de mail te kijken. Het regende overigens zo erg dat de auto last kreeg van het water. Zodanig veel dat het naar binnen liep en het alarm onklaar maakte. Daar moet nog wel een soldeerboutje doorheen!
Dag 2Vandaag zijn we naar
Mårbacka geweest, het huis van Selma Lagerlöf, de schrijfster van Nils Holgersson. Geheel toevallig heeft zij dat boek, haar bekendste, 100 jaar geleden geschreven! Ik heb een foto van de buitenkant van het huis gemaakt, binnen mochten we niet fotograferen helaas..
Selma Lagerlöf heeft bepaald dat na haar dood het in haar opdracht gebouwde huis
Mårbacka bewaard moet blijven. En zo geschiedde.
Een tip voor de mensen die er ook naar toe willen; tijdens de rondleiding overigens, kun je een Nederlandstalige beschrijving meekrijgen. Zo lief, nog met de schrijfmachine geschreven, en zonder spelfouten!
Inmiddels zijn we weer "thuis", doet het water het weer, hebben we nog steeds stroom, en breekt de lucht ook open! Het komt dus helemaal goed met ons! Hier even een fotootje van ons verblijf, en het uitzicht. Het is te
huur overigens, dus sla je slag!
Zo. Bijgewerkt!
