Wat een reis!
Gisterochtend zijn we vertrokken uit Nederland en inmiddels zijn we een
uurtje of wat in Madesimo aangekomen, maar wel een hele dag later dan
gepland.
Vol goede moed vertrokken we om 3 uur 's morgens. Eenmaal in Duitsland begon de ellende. Sneeuw langs de rijbaan, sneeuw op de rijbaan en gladheid. En dat als je nog geen 50km in Duitsland rijdt. Geloof me, we zijn wel wat gewend maar dit was voor ons de eerste keer. En ja, met al die opwarming van de aarde reken je hier toch niet op in maart?
Tegen de tijd dat we het eind van de A61 naderden was het compleet winter.
Er stond ons nog wat te wachten...
Eenmaal op de A8 naar Karlsruhe en Stuttgart hebben we in een hele dikke file gestaan, veroorzaakt door gekantelde en geschaarde vrachtwagens. Echt
stilstaan was het. Motor uit en blij zijn als je 'm af en toe mag starten om een meter vooruit te rijden. Gelukkig zijn er lieden die het dan ook weer spannend weten te maken...
Wil iemand mijn mening nog horen over deze "chauffeur"? Nee, dat dacht ik al.
Overigens hebben we tot aan Ulm file gereden en duurde het een half uur
voordat we Oostenrijk in waren. Eenmaal in Oostenrijk waren er weinig
problemen. We hadden het slechte weer letterlijk achter ons gelaten. Vol
goede moed reden we Oostenrijk uit, Zwitserland binnen. Ook in Zwitserland
was de snelweg heerlijk rustig. Uiteindelijk vonden we goed onze weg met
dank aan de tomtom.
Bijna aan het eind van de trip moesten we de Splugenpas over volgens de
Tomtom. Daar hing alleen een bordje "Gesperrt" en dus konden we niet verder. Ja dan moeten we dus langs een andere route, maar het was inmiddels half zes 's middags.
Navraag leerde dat het nog zeker 3 uur rijden was naar Madesimo. Dat werd te gek. Gelukkig waren er hotels in de buurt. Dankzij een tip van iemand aan wie we de weg vroegen kwamen we in Hotel Bodenhaus terecht. Een mooi hotel
Uiteraard hebben we een aandenken meegenomen. Deze foto is lang niet zo mooi als hetgene dat op de kaart staat. Die moeten we alleen nog even scannen.
We hebben heerlijk geslapen. Vandaag zijn we verder gereden via Lugano langs het meer van Lugano, en verder bergop naar Chiavenna en het laatste stuk een heel spannend bergweggetje naar Madesimo. Zo blijft het lekker exclusief zullen we maar zeggen. Ik kan me namelijk best voorstellen dat mensen deze weg niet aandurven.
Het vinden van het hotel was kinderspel met de navigatie
Inmiddels hebben we een rondje door het dorp gelopen op zoek naar een
geldautomaat en hebben we voor morgenochtend een skileraar geregeld voor een sightseeing en een beetje instructie.
Met de sneeuw zit het wel snor, de hoogte van de van de sneeuw hier in het
dorp kun je met een vet understatement al "voldoende" noemen, de berg
belooft dik twee meter sneeuw.
